Wat kunt u bespreken

Wat kunt u bespreken

  • Wilsverklaring (2) , zoals:
    • Wel/niet reanimeren; evt. niet-reanimeerpenning,  tatoeage (3) ;
    • Wel/geen beademing;
    • Wel/geen opname;
    • Wel/niet opereren;
    • Nierdialyse, antibiotica, kunstmatig vocht/voeding toediening, levensverlengende behandelingen.
  • Levenswensverklaring, wensen en verwachtingen van de patiënt;
  • Hoe is de huidige situatie;
  • Hoe is de verwachting van het beloop van de ziekte;
  • Waar maakt de patiënt zich zorgen over;
  • Wensen m.b.t. euthanasie;
  • Orgaan- of weefseldonatie of “lichaam beschikbaar stellen voor de wetenschap”;
  • Waar wil de patiënt sterven;
  • Wie vertegenwoordigt de patiënt als hij het zelf niet (meer) kan (4);
  • Afspraken rondom beschikbaarheid van de arts.

NB. Gesprekken  moeten  op grond van individuele afstemming plaatsvinden. De afspraken die worden gemaakt zijn dynamisch en dienen bij een gewijzigde medische situatie van de patiënt opnieuw met de patiënt te worden besproken en gedocumenteerd.

 

(2) Deze wensen bij voorkeur op papier stellen in de vorm van een wilsverklaring (zie een voorbeeld wilsverklaring in de bijlage).
(3) Een NR-penning van de NVVE is officieel erkend, evenals een tatoeage met de tekst die aangeeft dat de drager ervan niet gereanimeerd wil worden.
(4) Voor de meerderjarig wilsonbekwame patiënt is in de WGBO aangegeven wie als vertegenwoordiger kunnen optreden. Daarbij is een rangorde aangegeven: 1) curator of mentor (door de rechter benoemd), 2) de schriftelijk gemachtigde, 3) de echtgenoot, geregistreerd partner of andere levensgezel en 4) ouder, kind, broer of zus. In het laatst genoemde geval moeten de naasten zelf onderling uitmaken wie de taak op zich neemt; komen zij er niet uit, dan is het aan de arts om te bepalen wie hij als vertegenwoordiger aanwijst. Zie voor meer informatie: wettekst van de WGBO o.a. artikel 465 Burgerlijk Wetboek, Boek 7, Titel 7.